O mar fotografado é un mar múltiple. Como fondo de imaxe, como lugar de fotografía, este mar non é homoxéneo. Un mesmo espazo ou obxecto adopta diferentes formas dependendo do tempo da fotografía e da perspectiva do fotógrafo. A realidade, plasmada e pensada nas fotografías como única, preséntase como diversa e cambiante.

No ámbito do institucional aparece a fotografía como rexistro onde o importante é documentar a paso de determinadas autoridades, as embarcacións fondeadas para os roles ou as obras nos portos. A fotografía non profesional, de disparo por veces errático, da familia mariñeira posando nunha barca ou na praia contraponse á profesional de autor de composición intencionada. Os peiraos aparecen diferentes. Desde o peirao como paisaxe do s. XIX, o peirao como espazo de traballo até o lugar da fotografía de pose de domingo. O ámbito da praia móstranos como un mesmo espazo presenta diversas perspectivas. Por un lado, a paisaxe de traballo e, por outro, un lugar de lecer capturado por fotógrafos ambulantes dos anos 60, pola fotografía caseira ou a turista.

As miradas do mar mudan co tempo. Ao xeito que o feito fotográfico se democratiza e diversifican os espazos do fotografábel, a cámara penetra os espazos. As fotografías de procesións máis antigas móstranos cerimonias no seu conxunto. Co paso do tempo, o interese fotográfico céntrase nas persoas e, máis recentemente, en todos os momentos da procesión e noutros paralelos. As embarcacións fotografadas do s. XIX aparecen fondeadas e, co transcurso do s. XX, a cámara fotográfica navega dentro dos barcos.

O Mar Mirado é un percorrido por estas diferentes perspectivas fotográficas do mar. Un mar único que se presenta diverso unha vez capturado no papel fotográfico.

Cadro de itinerancias